Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Βία - Μη βία





Στην απεργία της Τετάρτης 11/5 η κυβέρνηση μας έστειλε ένα μήνυμα. Πάντα όταν η αστυνομία χτυπά αναίτια και με τόση αγριότητα μια ειρηνική διαδήλωση, στέλνει το μήνυμα της κυβέρνησης και το μήνυμα αυτό λέει : ΚΛΕΙΣΤΕΙΤΕ ΣΤΑ ΣΠΊΤΙΑ ΣΑΣ, ΜΗ ΔΙΑΔΗΛΏΝΕΤΕ ! Είναι μία κυριολεκτική χρήση της τρομοκρατίας δηλαδή της εξουσίας δια του φόβου.

Το κίνημα τότε έχει δύο επιλογές :

Η πρώτη επιλογή είναι αυτή της βίαιης απάντησης. Οι λιγότερο ψύχραιμοι που ακολουθούν αυτή την τακτική, υποκύπτουν στο φόβο και μπαίνουν σε έναν φαύλο κύκλο βίας-αντιβίας, με απρόβλεπτες εξελίξεις, παίζοντας έτσι το παιχνίδι της εξουσίας. Μ' αυτό τον τρόπο η εξουσία αρχίζει και νομιμοποιείται να χρησιμοποιήσει πιο άγρια καταστολή καθώς οι φοβισμένοι νοικοκυραίοι, που μπορεί να συμφωνούν με το κίνημα, κλείνονται μέσα και αρχίζουν την τακτική των ίσων αποστάσεων και τα "βρείτε τα μόνοι σας, δεν ξέρω/ δεν απαντώ" . Ο σκοπός όμως του κινήματος είναι ακριβώς το αντίθετο. Ο σκοπός είναι να βγούνε στο δρόμο οι νοικοκυραίοι , να ριζοσπαστικοποιηθούνε. Όπως Αργεντινή!

Η δεύτερη επιλογή είναι αυτή της μη βίας για την οποία θα παραθέσω κάποια λόγια του αγαπημένου Howard Zinn : "Η μη βία δεν σημαίνει αποδοχή αλλά αντίσταση – όχι αναμονή αλλά δράση. Δεν είναι καθόλου παθητική. Περιλαμβάνει απεργίες, μποϊκοτάζ, άρνηση συνεργασίας, μαζικές διαδηλώσεις και σαμποτάζ, καθώς και εκκλήσεις στη συνείδηση του κόσμου, ακόμη και προς τα άτομα της καταπιεστικής τάξης, που ίσως κάποια στιγμή σπάσουν τα δεσμά τους με το παρελθόν. Η άμεση δράση δε χλευάζει τη χρήση των πολιτικών δικαιωμάτων, τις πολιτικές ελευθερίες και τους εκλογικούς μηχανισμούς, σ' εκείνες τις κοινωνίες που είναι διαθέσιμα (όπως οι ΗΠΑ), αλλά αναγνωρίζει τα όρια αυτών των ελεγχόμενων δικαιωμάτων και προχωρά παραπέρα"

ΥΓ1. Μόλις σήμερα κάποιοι που δεν έβαλαν μυαλό με την δολοφονία των τριών εργαζομένων της Marfin που τόσο στοίχισε στο κίνημα, επιτέθηκαν σήμερα στο Α/Τ Εξαρχείων στέλνοντας τρεις ανθρώπους από την παρακείμενη λαϊκή αγορά, σοβαρά τραυματισμένους στο νοσοκομείο - ο ένας στην εντατική. Υποθέτω ότι το έκαναν σαν πράξη αντεκδίκησης για την δολοφονική επίθεση στον σύντροφο Γ.Κ. από την αστυνομία. Και τί πέτυχαν; Άλλον έναν άνθρωπο στην εντατική. Αλήθεια νοιώθουν ότι έχουν περιθώριο στα δικά τους "μεμονωμένα περιστατικά";

ΥΓ2. Δε συνηθίζω να "καταδικάζω τη βία, από όπου κι αν προέρχεται", ειδικά όταν μου το ζητάνε, καθώς θεωρώ ότι η δήλωση αυτή είναι μια υποκριτική και υποχόνδρια μπαρούφα. Πολλές φορές η βία είναι αναπόφευκτη. Μιλάω για τη μη-βία σαν αποτελεσματική τακτική του συλλογικού κινήματος και αντιτίθεμαι στην βίαιη δράση μικρών ομάδων κρούσης που δε λογοδοτούν πουθενά, και μας παίρνουν συνεχώς στο λαιμό τους.

Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Προσκλητήριο νεκρών...



Τον τελευταιο καιρο τα μεσα κοινωνικής δικτυωσης εχουν γινει προσκλητήρια νεκρών μιας Ελλάδας που πεθαίνει: Μανώλης Ρασούλης, Νίκος Παπαζογλου, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Λάκης Σαντας, Θανάσης Βεγγος...
Άνθρωποι νεαρότερων κυρίως γενεών διακινούν και δημοσιεύουν σκέψεις και αποχαιρετισμούς για ανθρώπους που μας αφήνουν φτωχότερους.
Οι δυο πρώτοι θάνατοι (Ρασούλης, Παπάζογλου) μας θυμίζουν τη μεταπολιτευτική Ελλάδα που προσπάθησε να σταθεί στα πόδια της με τις ιδιαιτερότητες της σε ένα φαιδρό "ευρωπαϊκό" περιβάλλον, αλλά δεν τα κατάφερε, γιατί κυριάρχησε πάνω της τελικά η κληρονομιά της χούντας: κιτς, άγνοια, αμορφωσιά, καφρίλα.
Οι τρεις επόμενοι θάνατοι (Καμπανέλλης, Σάντας, Βέγγος) μας θυμίζουν την προγενεστερη κατάσταση, την μετεμφυλιακή Ελλάδα που αντιστεκόταν και επέμενε να δημιουργεί τέχνη και πολιτική μέσα σε ένα περιβάλλον ανελέητου κυνηγητού των καλύτερων μυαλών της με εξορίες, φυλακές και κοινωνικούς αποκλεισμούς, σε ενα φαιδρό "ελληνοχριστιανικό" περιβάλλον που ο χωροφύλακας καθόριζε την συνείδηση, βάζοντας τις βάσεις για αυτό που θα ακολουθούσε. Την κυριαρχία του ημιμαθή, του καραβανά, του κουτοπόνηρου Ελληναρά.

"Η Ελλάδα πεθαίνει" είπε ποιητικά ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, δια στόματος Θανάση Βέγγου, στο "βλέμμα του Οδυσσέα" το 1995.

Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα, γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο...