Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Η ευθύνη της Αριστερας και η "αριστερά της ευθύνης" (το γιαούρτι και οι παρενεργειες του)


Τελευταία μετα την επίθεση με γιαούρτι που δέχθηκε ο Θ. Πάγκαλος από κατοίκους της Κερατέας είδαμε να ξετυλίγεται μια πολεμική ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση προκειμένου να εκλάβει η κοινωνία το περιστατικό ως οργανωμένο από τους συνήθεις «τρομοκράτες» του ΣΥΡΙΖΑ και όχι ώς περιστατικό κοινωνικής αντίδρασης στη βία που εξαπολύει η νεοφιλελευθερη κυβέρνηση στις ζωές μας. Έτσι η συζήτηση περιστρεφεται για άλλη μια φορά στο γνωστό τσιτάτο «καταδικάζεις τη βία από όπου κι αν προέρχεται;» (προφέρεται με τεταμένο δάχτυλο και προβολέα στη μαπα αν χρειαστεί!). Βια όμως δεν ειναι μόνο η σφαλιάρα ή το γιαούρτι, και αυτό ο αριστερός το ξέρει καλά. Βία είναι και η κοινωνική ανισότητα (φτώχεια, εξαθλίωση, καταπίεση) που γεννά την κοινωνική βια. Η εξουσία πάντα στρέφει τα βλέμματα των πολιτών στην κοινωνική βία και κάνει πως δεν βλέπει τις αιτίες που την γεννούν (που ειναι πολύ πιο βιαιες) γιατί πολύ απλά δεν τη συμφέρει.

Εκτός όμως από τον κεντρωο χώρο βλέπουμε συχνά και τους πρώην συντρόφους μας της Δημοκρατικής Αριστεράς να μας εγκαλούν για υπόθαλψη βίας και συμπεριφορά εκτός νομιμότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το άρθρο ( αλλά και η επιχειρηματολογία που αναπτύσει στα σχόλια) που δημοσίευσε στο blog του ο blogger «Κόκκινη πιπεριά» που τυγχάνει συνεδριακό στέλεχος της Δημοκρατικής Αριστεράς , όπου εν ολίγης λέει ότι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει το γιαούρτωμα του Α. Αλαβάνου από τη Χρυσή Αυγή στον Αγιο Παντελεήμονα, προπηλακίζει τους υπουργούς του Πασόκ επειδή υπηρετούν το μνημόνιο, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.

Δεχονται δηλαδή, ο αρθρογράφος και οι συνοδοιπόροι του σχολιαστές, σαν δεδομένο ότι αυτοί που γιαούρτωσαν τον Παγκαλο είναι αριστεροί, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω από που αντλούν αυτή τη βεβαιότητα. Μάλλον επειδή ο Πάγκαλος λέει στο δελτίο τύπου του ότι φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ (#ftaiei_o_syriza) για άλλη μια φορά. Από την άλλη ο Α. Αλαβάνος εφαγε γιαουρτια απο ατομα που προερχονται από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο (άλλωστε το δήλωσαν πετώντας φυλλάδια τους). Ο Πάγκαλος εφαγε γιαούρτια από κάποιο κόσμο της Κερατέας γενικώς. Παρόλα αυτά εξισώνουν τα δύο περιστατικά και επιμένουν να μην καταλαβαίνουν τη διαφορά και να καταπίνουν αμάσητο το δελτίο τύπου του Παγκαλου, και να μιλάνε για τους μέχρι χθες συντρόφους τους ως «αριστερά που λιντσάρει και προπηλακίζει». Αυτό όμως λέγεται λογικό άλμα, αν όχι ανήθικη και βρώμικη προπαγάνδα.

Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να μοιράζουμε δηλώσεις αποκύρηξης και απολογίες για καθε τι που συμβαίνει στον Πάγκαλο. Η εξουσία πάντα ζήτούσε και πάντα θα ζητάει δηλώσεις αποκύρηξης από την Αριστερά γιατι η ταπείνωση της είναι μέσα στους στόχους του.

Οι υπερβολικές εκφράσεις που χρησιμοποιούν ο αρθρογράφος και οι συνοδοιπόροι του σχολιαστές, αλλά και τα δανεικά ακροδεξιά επιχειρήματα (όταν πχ μιλάνε για ξεκάβλωμα φλώρων από τα βόρεια προάστια που σπαγανε και κανανε πλιάτσικο αναφερόμενοι στις κινητοποιήσεις του Δεκεμβρίου του 2008), δείχνει ότι έχουν πάρει οριστικό διαζύγιο με τον ορθολογισμό, (χαρακτηριστικό γνώρισμα της ανανεωτικής αριστεράς), για αυτό με ευκολα λογικά άλματα καταπίνουν αμάσητα τα δελτία τύπου του Πάγκαλου. (Απαραίτητη Διευκρίνηση: τον ορθολογισμό που ανεφερω, δεν πρέπει να τον συγχέουμε με την μετριοπάθεια. Γινεται συχνά αυτή η συγχυση καθώς η μετριοπάθεια που είναι προσωπικό χαρακτηριστικό του πρώην συντρόφου Κουβέλη, έχει αρχίσει να υιοθετείται από το κόμμα του που ολοένα και περισσότερο αποκτά χαρακτηριστικά προσωπικού κόμματος, εξ ού και η αφίσα του κόμματος του, που τον απεικονίζει.) Η Δημοκρατική Αριστερά λοιπόν καταδικάζει συχνά την κοινωνική βία, αλλά είναι εξαιρετικα ανεκτική στην κοινωνική ανισότητα που είναι πολύ πιο γενικευμένη και άγρια. Η απορία μου είναι γιατί η Δημοκρατική Αριστερά κοιτά συνεχως εκεί που μας δειχνει το δαχτυλο της εξουσίας; Ενας κεντρώος την παταει έυκολα σ' αυτή την παγίδα, ενας αριστερός με ταξική συνειδηση δεν την παταει ευκολα.

Έτσι λοιπόν παραβλέπουν την παγίδα του Πάγκαλου να ζητάει από το ΣΥΡΙΖΑ εξηγήσεις και απολογίες για κάτι που του συνέβη σε μια ταβέρνα. Ούτε στο Δεκέμβρη την έβλεπαν την παγίδα. 'Η μπορεί να τη βλέπουν αλλά να σφυρανε αδιάφορα, κι όλα αυτά για να εμφανιστούν ως «η αριστερά της ευθύνης» . Αριστερά της ευθύνης, όμως ειναι η Αριστερά της ιστορικής ευθύνης να φέρει τον εργαζόμενο λαό απέναντι στο κεφάλαιο που σαρώνει. Για να λέγεσαι Αριστερά δεν πρέπει να χόρεύεις στο ρυθμό που σου σφυράνε οι εξουσίες.
Αλλιώς δεν εισαι αριστερά, είσαι κάτι άλλο, είσαι Όμιλος Φίλων Προοδευτικών Ιδεων .

Η μικρή και χνουδωτή αριστερά σας που όλοι θέλουν στο σαλόνι τους ώς κατοικίδιο δε αφορά κανέναν από τους καταπιεσμένους, παρά μόνο την άρχουσα τάξη που σας καμαρώνει για την "υπευθυνότητα" σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: