Ενας τυπικός νεοέλληνας ταλιμπάν!

Με αφορμή την παρέμβαση αναρχικών στην εκδήλωση που έγινε στις 14/4 στο συνεδριακό κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών για τη βραβευση του αμφιλεγόμενου νομπελίστα της Ιατρικής James Watson έκανα μερικές απλές σκέψεις:

Η παρέμβαση θα μπορούσε να περιοριστει σε ενα ανοιχτό πανό χωρίς ντου που θα προκαλούσε στον αμφιλεγόμενο επιστήμονα Watson μια απολογία, ή ερωτήσεις μελετημένες που θα τον κόλαγαν στον τοίχο. 

Αντίθετα είδαμε για άλλη μια φορά να αλείφεται βούτυρο στο ψωμί των ΜΜΕ από έναν ταλιμπάν τύπο που σαν κλασσικός ελληναράς κάφρος (από αυτούς που είναι γεμάτη η χώρα) να κανει τις παρακατω κινήσεις με σειρά εμφανίσεως: 

• να κανει κωλοδάχτυλο σε κάποιον που του τη σπάει, 
• να περπατά με μεγάλες δρασκελιές πάνω στη σκηνή (σε γηπεδικό στυλ "θα σας γαμήσω όλους") απειλητικά προς κάπου (πιθανότατα στον 83 χρονο Watson), 
• να κουνάει το χέρι σε κάποιον (πιθανότατα στον ίδιο στόχο) σε στυλ ”ελα εξω ρε, αν εισαι άντρας!” 

και φυσικα να τον πετάνε έξω, πέρνοντας στο λαιμο του και τους άλλους και την παρεμβαση, και βάζοντας τους συντρόφους του για αλλη μια φορά σε θέση κατηγορούμενου.

Ο τρόπος συμπεριφοράς του τυπου αυτού είναι μια τυπική αντικοινωνική συμπεριφορά κάφρου νεοελληνικού στυλ και αντανακλά πάνω της πολλές παθογένειες της κοινωνίας μας ( τον κάφρο που  τσακώνεται έυκολα για μια θέση παρκαρίσματος, το χουλιγκανισμό, το “εναντίον όλων” της ΧΑ, ουγκ!), λυπηρό για κάποιον που θέλει να χαρακτηρίζεται αναρχικός (υποθέτω ότι αυτοαποκαλειται  έτσι λόγω μαυροκόκκινης σημαίας).
Η θέση του αναρχικού που σεβεται τον εαυτό του και αυτό που πιστεύει, πρεπει να είναι στην πρωτοπορία της κοινωνίας και όχι απέναντι της.

Ο φασισμός δεν προκειται να πεθανει αν καθαρίσουμε όλους τους φασίστες. Ειναι ιος αυτης της κοινωνιας, αναγεννάται και μεταλλάσεται και μας απειλει όλους. Η μαχη απέναντι στο φασισμο δεν κερδιζεται αναπαραγοντας τις πρακτικες του φασιστα, γιατί όταν δρας αντικοινωνικά είναι βεβαιο πως χύνεις τόνους φασισμού στην κοινωνία.

ΥΓ. Το θετικό είναι ότι πολλοί σύντροφοι  δείχνουν διάθεση απομονωτισμού τέτοιων φαινομένων.

Ακροδεξιά λαγνεία!

Είμ’ εγώ πού φωνάζω κι είμ’ εγώ πού κλαίω, μ’ ακούς;

Προχθές διαβασα ενα ποστ στο Antinews το οποίο προσφέρεται για πηγαίο και απολαυστικό γέλιο! Παρακολουθώ το antinews καμιά φορά από καθαρη διαστροφή, για να εχω αποψη του αυτοαποκαλούμενου 'πατριωτικού' χώρου, που δυστυχώς παραπλανά καμιά φορά και αριστερές φωνές. Περιττό να αναφέρω ότι τα σχολια μου κατά πλειοψηφία δεν αρέσουν και σβήνονται.

Είναι γνωστή η αγάπη που έχει το εν λόγω μπλογκ για τον Αντωνη Σαμαρά, που τον φανταζονται περίπου σαν σωτήρα, που θα 'ρθει καβαλάρης σε άσπρο άλογο! Δεκτό. Δικαίωμα τους!

 Η εν λόγω αναρτηση έχει τίτλο "Στον Αντώνη Σαμαρά" και περιλαμβάνει ένα βίντεο από το youtube με το "της δικαιοσύνης ήλιε" του Μίκη Θεοδωράκη (έχει μια άνεση η δεξιά να οικοιοποιείται πολλά αντίθετα με την ιστορία της, βέβαια αυτό δεν είναι κατ' αναγκην κακό, αλλά φανταστείτε μια γιορτή της ΟΝΝΕΔ για τον Τεμπονέρα, όπως κάνει ήδη για το Πολυτεχνείο! σουρεαλισμός ή βαρβαρότητα!). Δεκτό και να τον βλέπουν σαν ήλιο της δικαιοσύνης. Το ποστ αυτό όμως πάει ένα βήμα παραπέρα και εκει βγαινει το χοντρό γέλιο! Του αφιερώνουν και στίχους από το μέγιστο ερωτικό ποίημα "Μονόγραμμα" του Ελύτη!!! Ενα δυνατό ποίημα, ερωτικό κάλεσμα, γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο που σπαρακτικά απευθύνεται στο προσωπο που λατρευει!
Ειναι φανερό πλέον ότι η Λαϊκή Δεξια θα χρησιμοποιήσει κάθε τρόπο (ακόμα και την ερωτική εξομολόγηση)  προκειμένου ο Α. Σαμαράς να σταματήσει να ψηφίζει τα νεοφιλελευθερα νομοσχέδια της τρόικας και να βγει στο κλαρί με το άσπρο άλογο του, σαν άλλος Ναπολέων Ζέρβας!

DEBTOCRACY // ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

καντε κλικ στην εικόνα

Το βράδυ της Τετάρτης 6 Απριλίου κλείνουμε την τηλεόραση, στα δελτία των 8 και των 9, και μπαίνουμε στο Ίντερνετ. Στη διεύθυνση xreokratia.gr και debtocracy.gr, από τις 20:00 και μετά θα είναι διαθέσιμο το πρώτο ελληνικό ντοκιμαντέρ που στηρίχθηκε αποκλειστικά στην οικονομική ενίσχυση των θεατών και το οποίο θα διατίθεται χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης.Οι συντελεστές του Debtocracy συνομιλούν με ορισμένους από τους σημαντικότερους οικονομολόγους, πολιτικούς και δημοσιογράφους που παρουσιάζουν εναλλακτικές ερμηνείες αλλά και προτάσεις για την κρίση δημοσίου χρέους της Ελλάδας και της Ευρωζώνης. Οι δημοσιογράφοι Αρης Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη, που υπογράφουν το σενάριο και τη σκηνοθεσία, παρακολουθούν την πορεία χωρών όπως ο Ισημερινός, που δημιούργησαν Επιτροπές Λογιστικού Ελέγχου αλλά και την αντίστοιχη προσπάθεια που ξεκίνησε στην Ελλάδα.

Έχοντας πραγματοποιήσει γυρίσματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και μέσα από κινούμενα σχέδια και animation, το Debtocracy παρακολουθεί την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας από τη δεκαετία του ’70 και εξηγεί τις έννοιες του απεχθούς και του παράνομου χρέους που βαραίνουν και την Ελλάδα.

Στο Debtocracy μιλούν, μεταξύ άλλων, οι ακαδημαϊκοί Ντέιβιντ Χάρβεϊ, Σαμίρ Αμίν, Κώστας Λαπαβίτσας και Ζεράρ Ντιμενίλ, ο φιλόσοφος Αλέν Μπαντιού, ο επικεφαλής της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του Ισημερινού Ούγκο Αρίας, ο πρόεδρος του CADTM Ερίκ Τουσέν, δημοσιογράφοι όπως o Άβι Λιούις (συγγραφέας/σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ The Take – Η κατάληψη) και ο Ζαν Κατρμέρ (Liberation). Ακόμη προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος και η αντιπρόεδρος του γερμανικού κόμματος Die Linke Ζάρα Βάγκενκνεχτ.


Τη μουσική υπογράφει ο Γιάννης Αγγελάκας και το μοντάζ ο Άρης Τριανταφύλλου ενώ την παραγωγή υπογράφει η εταιρεία BitsnBytes του Κώστα Εφήμερου. Την επιστημονική επιμέλεια έχει αναλάβει ο Λεωνίδας Βατικιώτης.


Η δημιουργία του Debtocracy οφείλεται αποκλειστικά στους εκατοντάδες ανώνυμους και επώνυμους «συμπαραγωγούς» μας που κάλυψαν μέσα σε λίγες ημέρες τα έξοδα παραγωγής και συνέχισαν να συνεισφέρουν για τα έξοδα διανομής.